PAX werkt in een kleine 20 landen samen met betrokken burgers aan het beëindigen van oorlogsgeweld en het opbouwen van vrede. Het zijn vaak landen waar het leven van gewone mensen zoals wij verscheurd wordt door oorlogsgeweld, door onrecht en verdeeldheid. Denk maar aan de beelden en verhalen uit Syrië, Irak, Zuid Soedan.

We ervaren dagelijks hoe ver ons ideaal van vrede af staat van de taaie werkelijkheid. Om eerlijk te zijn, soms zakt de moed je in de schoenen. Maar we willen ons niet neerleggen bij het idee dat oorlog nu eenmaal onvermijdelijk is. En wie durft te hopen dat vrede mogelijk is heeft ook een verantwoordelijkheid om zich daarvoor in te blijven zetten.

Op het moment dat wij de moed dreigen te verliezen zijn er in elk land, in elke oorlog, in de donkerste nacht altijd mensen die hun hoop niet verliezen. Zij blijven zich hardnekkig inzetten voor vrede. Misschien omdat het verliezen van de hoop een luxe is die zij zich niet kunnen permitteren. Misschien ook wel omdat bij alle mensen diep van binnen een onverwoestbaar verlangen leeft naar een vreedzaam en menswaardig bestaan.

Onze ervaring is dat politieke veranderingen richting vrede altijd bij deze mensen begint. En al kan het soms lang duren, er komt altijd een dag dat het verlangen van vrede sterker is dan de angst voor geweld en onderdrukking. En steeds weer blijkt dan dat betrokken burgers, dat mensen die zich niet neerleggen bij verdeeldheid en geweld, over een enorme veranderkracht beschikken. En als het er echt op aan komt is de macht van betrokken burgers altijd sterker dan de mensen van de macht.

Daarom bestaat ons vredeswerk in de kern simpelweg uit het versterken van deze verbindende krachten in de samenleving.

We merken dat het oorlogsgeweld aan de randen van Europa, de angst voor terroristisch geweld en de komst van vluchtelingen ook in ons land zorg oproept. We leven in een tijd waarin angst, polarisatie en verdeeldheid de media en de politiek domineren.

Daarom wil PAX ook in ons eigen land verbindende krachten versterken. Het is belangrijk om te laten zien dat er mensen zijn die willen verbinden ipv verdelen, die willen luisteren ipv schreeuwen, die hun hand uitsteken ipv mensen uitsluiten. De vredesweek is wil deze verbindende krachten zichtbaar maken. De vredesweek is een podium voor verbinding, het spotlicht op mensen zoals jullie.

Deze vredesweek reiken we voor het eerst de PAX-duif uit aan mensen die in hun eigen omgeving een verbindende kracht zijn. Het zijn docenten en dansers; aannemers en artiesten; schrijvers en scholieren; moeders en muzikanten. Allemaal mensen die zich niet willen neerleggen bij onverschilligheid en verdeeldheid.

We willen met de uitreiking van deze PAX-duif jullie verbindende initiatieven waarderen. We willen ook laten zien dat iedereen in zijn eigen omgeving een verbindende kracht kan zijn. En wat voor een verschil dat kan maken.

De PAX-duif is gemaakt van olijfboomhout. Een olijfboom is een symbool van vrede. Het is een boom die langzaam maar hardnekkig groeit en uiteindelijk vrucht draagt. Ook in de slechts denkbare omstandigheden.

Met deze vredesduif wil PAX haar waardering uitspreken voor al jullie bijzondere, inspirerende en invloedrijke initiatieven die laten zien dat het anders kan.


(Toespraakje bij de uitreiking van de PAX duif op de Internationale Dag voor Vrede)

Geef een reactie