We gedenken deze week de kostbare offers die gebracht zijn voor de bevrijding van Nederland en vieren het begin van een vrij leven. Dat herdenken heeft steeds twee dimensies. Herdenken is herinneren van mensen, van beslissingen en gebeurtenissen die nog steeds van invloed, van actueel belang zijn voor onze vrijheid. Maar herdenken is ook het waarschuwen, aansporen en bezielen van mensen. Want vrijheid moeten we beschermen, moeten we koesteren en delen.
Bevrijding van onderdrukking, gevangenschap en geweld is natuurlijk vooral een persoonlijke bevrijding, een individuele ervaring. Maar vrijheid kan nooit beperkt blijven tot een persoonlijk voorrecht. Mensen zijn immers relationele wezens. Onze vrijheid krijgt pas betekenis als deze beleefd wordt in verbondenheid met andere mensen. Vrijheid ten koste van of met voorbij gaan aan de ander is een gemankeerde vrijheid. Vrijheid veronderstelt verantwoordelijkheid voor en solidariteit met de ander.
Juist op Bevrijdingsdag in Nederland beseffen we dat vrijheid in Syrië zo ver weg lijkt en zulke kostbare offers vraagt. We zouden in ons herdenken kunnen stil staan bij Mouaz al-Khatib, een geweldloze islamitische leider die zoveel Syrische jongeren inspireert. Hij was afgelopen jaar in Nederland voor een seminar over de positie van christenen in het Midden-Oosten. Deze week is hij voor de vierde keer sinds het begin van de opstand in Syrië gearresteerd.
Vrijheid veronderstelt solidariteit. Maar dat is veel minder vanzelfsprekend dan het op het eerste oog lijkt. Onderzoek van de Amerikaanse socioloog Robbert Putnam naar Europese waarden laat zien dat solidair zijn met vreemden moeilijker is dan met mensen met wie er al een verwantschap was. De wereld is een mondiaal dorp geworden maar Mouaz al-Khatib blijft voor ons een verre vreemde.
Vrijheid veronderstelt solidariteit en verantwoordelijkheid. Maar in tijden van globalisering waarin alles met alles verbonden is blijkt het ervaren van solidariteit met die verre vreemde geen eenvoudige opgave. Het vergt verbeeldingskracht en inlevingsvermogen om de actuele situatie van Mouaz al-Khatib te kunnen voorstellen. Om zijn geloof in “de liefde voor de vrijheid” te ervaren als kracht om het zwijgen te doorbreken. Om zijn hoop op bevrijding van Syrië te delen.
Het is een enorme uitdaging mensen die ver weg verlangen naar vrijheid dichtbij te brengen. Om de lotsverbondenheid tussen ons en mensen als Mouaz al-Khatib zichtbaar te maken.
Juist nu we onze vrijheid herdenken worden we aangespoord onze vrijheid te delen en solidair te zijn met hen die offers brengen voor de vrijheid. Laten we daarom ook Mouaz al-Khatib in onze gedachten herdenken samen met al die andere naamloze Syrische burgers die zich geweldloos inzetten voor de Bevrijdingsdag van Syrië. U kunt hen ook tastbaar ondersteunen: Adopt a Revolution
I’m not that much of a internet reader to be honest but your sites
really nice, keep it up! I’ll go ahead and bookmark your website to come back later. Many thanks