Bericht uit het Catshuis. Het op één na rijkste land in de Europese Unie bezuinigt nog eens 1 miljard op ontwikkelingssamenwerking. Kan dat eigenlijk wel? Ja hoor, het kan.

Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking kan als je meent dat er wereldwijd inmiddels al veel te veel kinderen naar school gaan. Tussen 1999 en 2009 daalde het aantal kinderen dat niet naar school gaat al van 106 naar 67 miljoen. Dat is meer dan genoeg, denkt men in het Catshuis.

Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking kan als je vindt dat er nu wel genoeg kinderen niet langer sterven voor hun vijfde levensjaar. Tussen 1990 en 2009 daalde het aantal kinderen dat op jonge leeftijd sterft van 89 naar 60 op de 1.000 kinderen. Dat betekent dat er al 12.000 minder kinderen per dag sterven. Dat is wel best zo, denkt men in het Catshuis.

Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking. Dat kan als je bereid bent het internationale prestige dat Nederland decennia lang heeft opgebouwd in één kabinetsperiode af te breken. Als je bereid bent de plechtige belofte te breken dat ons land zich zal houden aan zijn internationale verplichtingen. Als je bereid bent de hervormingen op internationale samenwerking af te breken. Waarom niet, denkt men in het Catshuis.

Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking. Dat kan als je als bereid bent de onopgeefbare solidariteit op te geven. Als je bereid bent de menselijke waardigheid niet langer centraal te stellen omdat wij in Nederland nu eenmaal meer recht hebben op een menswaardig bestaan dan anderen. Eigen land eerst, denkt men in het Catshuis.

Van elke 100 Euro die wij verdienen gaat niet langer 70 cent naar ontwikkelingssamenwerking maar minder dan 60 cent. Het bericht zal niet met schaamte maar met gejuich ontvangen worden. Door de PVV wel te verstaan.

En het CDA dan? Het is nog maar enkele maanden geleden dat de partij na lang strategisch beraad en met herwonnen zelfverzekerdheid naar buiten trad met een visie vanuit het radicale midden. Ik kan me niet voorstellen dat het CDA akkoord kan gaan met opnieuw 1 miljard bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking. Bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking is niet te verkopen. Maar hoe verkoop je een disproportionele bezuiniging op ontwikkelingssamenwerking? Dan zou de christendemocratie haar ziel aan de PVV verkopen, uitgerekend op een onderwerp dat zo eigen is aan de achterban van deze partij. Dat zou geen visie zijn vanuit het radicale midden maar een keuze voor een radicaal dieptepunt.

5 gedachten over “Nog eens één miljard bezuinigen: het radicale dieptepunt

  1. Het misverstand is, dat de Nederlandse overheid geld verdient en dat dan uitgeeft. De Nederlandse overheid leent 35 miljard per jaar en geeft dat uit. Het is geld van onze kinderen dat hier uitgegeven wordt en niet geld van onszelf. De overheid geeft dus 1 miljard minder geld van onze kinderen uit.

  2. Ik vind, hoewel ik het niet breed heb doch eerder beroerd met al die dieven die mijn pensioen stelen er niet mag bezuinigd worden op de derde wereld… en vooral niet op hulp aan kinderen… deze kinderen vragen niet om geboren te worden… Oorlogen krijg je als je steeds maar weer je welvaart niet wilt delen met nog mensen die het nog vele malen slechter hebben dan jezelf! Niet alle mensen zijn slecht in Nederland… gelukkig maar… wel zou ik willen dat de rijken beter gaan delen met de armen … Als je dood gaat dan kan je toch niet je rijkdom meenemen naar de hemel of de hel of waar je ook terecht mag komen.
    Wel zal de Almachtige je beoordelen ongeacht welke religie je hebt geloofd… Als je gelooft dan wacht je nog vele dingen… een lach van een kind dat weer kan eten! Zou ik meneer Geert Wilders veroordelen? Nee… ik zou hem alleen maar liefde willen bijbrengen… liefde voor het leven… het echte leven!

  3. je zou eens een week met mijn dochter moeten oplopen in Afrika (waar zij voor de Noorse regering werkt, niet voor de ontwikkelingshulp maar voor de mensenrechten), en alle stoeten met belangrijke blanke ontwikkelingssamenwerkers zien, druk in de weer om hun belangrijkheid te tonen en aan hun carriere te bouwen. dan begrijp je dat er inderdaad een volledig nieuwe discussie gestart moet worden.
    jeremieren over 1 miljard is veel te gemakkelijk en lekker emotioneel. laten we nu eens een keer kiezen voor een rationele aanpak.

Geef een reactie